Protein Skimmer Ne İşe Yarar?

Skimming nedir? Protein skimmer ne işe yarar? Çalışma prensibi nedir?

Skimming, birçok resif akvaryumunda kullanılan bir su arıtma teknolojisidir. Köpük fraksiyonlama , protein sıyırma ve en sık olarak sadece sıyırma dahil olmak üzere çeşitli farklı isimler alır . Benzer şekilde, cihazın kendisi bir kepçe, bir protein süzgeç veya bir köpük ayırıcı olarak adlandırılır.

Temel amacı çözünmüş ve partikül organik madde ihraç etmektir.Akvaryumdan, artan havalandırmanın önemli yan faydası ile. Bu tür cihazlar, protein saflaştırma gibi diğer endüstrilerde yıllardır kullanılmaktadır ve yüzlerce bilimsel makale bunların kullanımlarını tartışmaktadır.

Bu makale, akvaryumcuların deniz süpürücülerin moleküler düzeyde nasıl çalıştığını anlamalarına yardımcı olmayı amaçlamaktadır. Deniz süpürücüler tasarım açısından önemli ölçüde farklılık gösterdiğinden ve sürekli gelişen bir teknolojiyi temsil ettiğinden, bu makale bir tasarımın en iyisi olduğunu göstermeye çalışmayacaktır.

Yukarıda bahsedilen bilgi türünü tekrarlamak yerine, bu makale, gözden geçirmenin ardındaki fiziksel ilkelere daha ayrıntılı bir şekilde odaklanacaktır. Ayrıca akvaryumcuların, sıyırarak neyin çıkarılıp çıkarılmadığını ve sıyırma sırasında herhangi bir özel takviyenin gerekli olup olmadığını anlamalarına yardımcı olacaktır.

Bir deniz süpürücüsünün kullanılıp kullanılmayacağına karar vermemiş olanlar için, akvaryumculara teknolojiyi kullanıp kullanmayacaklarına ve eğer öyleyse, bunu ne kadar agresif yapacaklarına karar vermede yardımcı olabilir.

Bu Yazının bölümleri şunlardır:

Neden Organik Madde İhraç Etmelisiniz?
Gözden Geçirmeyle İlgili Temel İlkelerHidrofobiklik ve Hidrofiliklik
Temel Kaydırma İşlevi
İlk Adım: Hava / Su Arayüz Alanı
Arayüzde Ne Kadar Emer?
Hava / Su Arayüz Alanı Nasıl Oluşturulur
Hava / Su Arayüzlerinde Neler Toplanır ve Neden?
Sıyırma işlemi neden tatlı suda olduğundan tuzlu suda daha iyi sonuç verir?
İnorganikler uzaklaştırılır mı?
Başka ne kaldırılır?
Hangi organikler uzaklaştırılmaz?
Emilim İçin Zaman Verme
Köpük Oluşumu ve Drenajı
Islak ve Kuru Yüzeyden Sıyırma
Balon Patlatma
Deniz Akvaryumlarında Balon Patlatma
Süzülmüş Köpük Toplanması
Yüzeyden sıyırma ve Ozon
Skimmers ile havalandırma
Kaymağını Alırken Ekstra Takviyeler?
Kaymağı Alma ve Tuzluluk
Sonuç

Neden Organik Madde İhraç Etmelisiniz?

Organik bileşikler kimyagerler tarafından genellikle karbon ve hidrojen atomları içerenler olarak tanımlanırlar, ancak diğer atomları da içerebilirler. Genellikle nitrojen ve fosfor içerirler, bu nedenle sıyırma ve organiklerin ihracatı, bu molekülleri olmadan önce ihraç etme gibi çok yararlı bir özelliğe sahip olma eğilimindedir. Nitrat ve fosfata parçalanır.

Örneğin balıklardan ve insanlardan bakterilere kadar birçok organizma, enerji kaynağı olarak organik maddeleri alır ve büyüme için ihtiyaç duyulmayan fazla azot ve fosforu serbest bırakır.

Çoğu durumda bir akvaryumda bu salgılanan maddeler nitrat ve fosfat olarak ya doğrudan boşaltım yoluyla, Bakır gibi birçok metal, deniz suyunda organik maddelere sıkıca bağlanır .

Bu metalo-organik bileşikler sıyrılırsa, metallerin istenmeyen yüksek konsantrasyonda (örneğin, bakıra yanlışlıkla maruz kaldıktan sonra) mevcut olması yararlı olabilir veya istenmeyen olabilir (örneğin, metaller büyümeye düştüğünde) sınırlayıcı konsantrasyonlar).

“Organik bileşikler” terimi, şekerler, nişastalar, proteinler, DNA ve yağlardan benzine, otomobil lastiklerine, Corian © tezgahlara, süper yapıştırıcıya, bilgisayar klavyelerine ve akrilik akvaryumlara kadar her şeyi içerir . Resif akvaryumcuları için en önemlisi, akvaryumda birikme eğiliminde olan veya başka türlü önemli bir endişe kaynağı olan zararlı organik bileşiklerdir.

Örneğin mercanlar ve diğer organizmalar tarafından salınan toksinler organik bileşiklerdir. Sonunda suyu sararan bileşiklerin çoğu da öyle. çıkarmak için adımlar atılmadıkça kapalı bir sistemde. Bunların çoğu gözden geçirilerek kaldırılabilir.

Sonuç olarak, organik materyalleri ihraç ederek önemli faydalar elde edilebilir ve bunu yapmanın en iyi yollarından biri yüzeyden sıyırmaktır (diğer iyi yollar arasında aktif karbon ve ozon kullanılması yer alır ).

Gözden Geçirmeyle İlgili Temel İlkeler

B skimmer fonksiyonun ayrıntılarına girmeden efore, bazı önemli kimyasal tanımları bilmek yararlıdır.

Hidrofobiklik ve Hidrofiliklik

Deniz suyunda bulunan organik moleküller gibi moleküller genellikle ya hidrofobik ya da hidrofilik olarak tanımlanır . Hidrofobik, “sudan korkma” anlamına gelir (hidro, su anlamına gelir, fobik, korku anlamına gelir). Aynı şekilde, hidrofilik “su sevgisi” anlamına gelir.

Hidrofobik moleküllerin örnekleri, metan (doğal gaz), yağ, yağ, kolesterol, benzindeki moleküllerin çoğu (örneğin, hekzan), daha hafif sıvı (bütan), bazı vitaminler (örneğin, A, D, E, K) ve birçoğu soğutucu akışkanlar (örneğin, klorlu florokarbonlar (CFC’ler)). Bunlar büyük ölçüde su ile karışmaz veya suda çözünmez.

Hidrofilik molekül örnekleri, su, tuz, şeker, etil alkol, etilen glikol, gliserin, glikoz, amonyak, çoğu amino asit (örn. Glisin), bazı vitaminler (B6, B12, Biotin, C, Niasin) ve hemen hemen tüm inorganik bileşiklerdir. . Tüm bu moleküller, yağda olduğundan çok daha fazla suda çözünür.

Aslında, en hidrofobiden en hidrofilik olana kadar bir molekül sürekliliği vardır, bu nedenle bir molekülün tamamen hidrofobik veya tamamen hidrofilik olması gerektiğini söylemek nadiren doğrudur. Bu sürekliliğin ortasına düşen bazı moleküller arasında aspirin, fenol, birçok koku, tuvalet ispirtosu (izopropanol) ve aseton bulunur.

Bazı büyük organik moleküller, hidrofilik olan kısımlara ve hidrofobik olan diğer kısımlara sahip olabilir. Yağ asitleri, çoğu protein, sabun ve deterjan ve çok çeşitli biyolojik moleküller bu kategoriye girer. Bunlara genellikle amfipatik denir veya amfifilik . [Not: amfipatik ile amfoterik arasında karıştırmayın . İkincisi, bikarbonat gibi hem asidik hem de bazik özelliklere sahip bir şeyi açıklar.]

Temel Kaydırma İşlevi

Skimmerlar, önce büyük miktarda hava / su arayüzü oluşturarak çalışır. Tüm ticari akvaryum deniz süpürücüleri bunu suda asılı hava kabarcıkları şeklinde yapar, ancak sudaki hava kabarcıkları ile havadaki su damlacıkları arasındaki çizgi bazı deniz süpürücülerin bazı kısımlarında bulanıktır. Bir akvaryumun üst kısmındaki düz hava / su ara yüzü gibi diğer konfigürasyonlar da organik moleküllerin emilmesi için uygundur.

Hidrofobik ve amfipatik olan organik moleküller, daha sonra açıklanan nedenlerle bu ara yüzde toplanır . Su üzerinde yüzen bir yağ pisliği, hava / su ara yüzünde mükemmel bir absorpsiyon örneğidir. Yağ tabakasının kalınlığına bağlı olarak, bu tür tabakalar organik molekülün bir kısmı suda ve diğer ucu havaya bakan tek bir monomoleküler tabakadan oluşabilir.

Bazı moleküller suya bakarken, bazıları tamamen yağ fazında ve bazıları havaya bakarken daha kalın tabakalar da oluşabilir. Böylece yeni oluşturulan hava kabarcıkları akvaryum suyuna maruz kaldıkça yüzeylerinde organik moleküller toplanır. Elbette, çok kutuplu olan ve hava-su ara yüzüne çekilmeyecek organik moleküller vardır.

Bir deniz süpürücüsündeki kabarcıklar bir araya gelmeye başladığında (sadece onları toplama odasının tepesine zorlayan yerçekiminin etkisi altında), etkileşime girmeye ve bir köpük oluşturmaya başlarlar. Kabarcıklar yaklaştığında köpük oluşur ve aralarında kalan suyun süzülmesine izin verilir.

Kalan köpük, hava ara yüzüne yakın organik moleküllerden oluşan bir katmanla çevrili hava ceplerinden, ardından ince bir su katmanından ve ardından bir sonraki hava cebinin havasına bağlanan başka bir organik katmandan oluşur. Ne kadar fazla süzülme olursa, köpüğü kurutur (yani organik kaplamalı hava cepleri arasındaki su tabakası o kadar ince).

Bir deniz süpürücüsünün maksimum düzeyde çalışması için aşağıdaki şeylerin gerçekleşmesi gerekir:

1. Büyük miktarda hava / su ara yüzü oluşturulmalıdır.
2. Organik moleküllerin hava / su ara yüzünde toplanmasına izin verilmelidir.
3. Bu hava / su ara yüzünü oluşturan kabarcıklar bir köpük oluşturmak için bir araya gelmelidir.
4. Köpüğün içindeki su, kabarcıklar erken patlamadan kısmen boşaltılmalıdır.
5. Boşaltılan köpük, dökme sudan ayrılıp atılmalıdır.

Yüzeyden sıyırma verimliliğini değiştiren herhangi bir şey, bu faktörlerden birini etkiliyor olmalıdır. Bu makalenin sonraki bölümleri sırayla bu gereksinimlerin her birini ve bunların verimliliklerini etkileyen unsurları açıklayacaktır.

İlk Adım: Hava / Su Arayüz Alanı

neden büyük miktarda yüzey alanı gerekli mi? Bu soru, organik moleküllerin neden bu arayüzde emildiğinin köküne iniyor. Temel neden, iki su molekülü arasındaki etkileşimin, bir su molekülü ile yağ gibi hidrofobik bir organik molekül arasındaki etkileşime göre çok daha güçlü olmasıdır. Su, diğer su molekülleri ve diğer bazı hidrofilik moleküller ile hidrojen bağları oluşturur, ancak yağ ile değil.

Su molekülleri arasındaki bu etkileşim çok güçlüdür ve suyun özellikleri üzerinde büyük bir etkiye sahiptir. Dolayısıyla, bir yağ molekülü suyun içine gömülürse (yani çözülürse), esasen “yoluna giriyor” demektir. birbirleriyle etkileşime girmek isteyen su molekülleri.

Yağı sudan çıkarıp su yüzeyine sıkıştırmak bu etkileşimi ortadan kaldırır, çünkü yüzeydeki su moleküllerinin üzerinde hidrojen bağı yapacak hiçbir şeyi yoktur (hava bunun için iyi değildir, çok “ince” dir, yani orada etkileşim kurmak için neredeyse hiçbir şey yoktur).

Bu etki “hidrofobik etki” olarak adlandırılır, aslında hidrofob tarafından değil, sudaki hidrojen bağları tarafından yönlendirilir. Yüzeydeki su moleküllerinin üzerinde hidrojen bağı oluşturacak hiçbir şeyi olmadığı için yüzey bu etkileşimi ortadan kaldırır (hava bunun için iyi değildir, çok “ince” dir, yani etkileşimde bulunacak neredeyse hiçbir şey yoktur). Bu etki “hidrofobik etki” olarak adlandırılır, aslında hidrofob tarafından değil, sudaki hidrojen bağları tarafından yönlendirilir.

Yüzeydeki su moleküllerinin üzerinde hidrojen bağı oluşturacak hiçbir şeyi olmadığı için yüzey bu etkileşimi ortadan kaldırır (hava bunun için iyi değildir, çok “ince” dir, yani etkileşimde bulunacak neredeyse hiçbir şey yoktur). Bu etki “hidrofobik etki” olarak adlandırılır, aslında hidrofob tarafından değil, sudaki hidrojen bağları tarafından yönlendirilir.

Yani etkileşime girecek neredeyse hiçbir şey yok). Bu etki “hidrofobik etki” olarak adlandırılır, aslında hidrofob tarafından değil, sudaki hidrojen bağları tarafından yönlendirilir. yani etkileşime girecek neredeyse hiçbir şey yok). Bu etki “hidrofobik etki” olarak adlandırılır, aslında hidrofob tarafından değil, sudaki hidrojen bağları tarafından yönlendirilir.

Tartışılan hidrofob yağ ise, zeytinyağı ve suyu karıştırırken gözlemlendiği gibi, sıkıştırılmış olan tüm yağ molekülleri toplanabilir ve ikinci bir yağ fazı oluşturabilir. Bununla birlikte, amfipatik moleküller ile ilgili olarak, hidrofilik uçları yine de suyla etkileşime girmek ister (çünkü bu uçlar hidrojen bağları veya suyla başka tür güçlü etkileşimler oluşturabilir).

Bu nedenle, bu moleküllerin yapabileceği en iyi şey, hidrofobik kısımlarını sudan sıkıştırarak hidrofilik kısımlarını suyla temas halinde bırakmaktır. Bunu etkili bir şekilde yapabilecekleri bir yer hava / su ara yüzüdür.

Pratikte, deniz suyunda bulunan organik moleküllerin çoğu (ve aslında çoğu doğal organik molekül) amfipatiktir ve kalan moleküllerin büyük kısmı hidrofiliktir. Nispeten az sayıda tamamen hidrofobik doğal organik molekül vardır. Çok hidrofilik moleküllerin çoğu, bir deniz süpürücü tarafından uzaklaştırılmaz, bu nedenle, bir deniz süpürücüsünde amfipatik moleküllerin nasıl tepki verdiğini anlamak, bir deniz süpürücüsünün nasıl çalıştığını anlamanın anahtarıdır.

Sıyırıcılara genellikle protein süzgeçleri denmesinin bir nedeni, birçok proteinin amfipatik olmasıdır. Genellikle hidrofobik amino asitlerden yapılmış bir iç kısma sahiptirler. ve esasen hidrofilik olanlardan yapılmış bir dış cephe.

Suda çözündüğünde, sadece hidrofilik dış kısımlar su moleküllerine temas eder. Bir hava / su ara yüzü (veya hidrofobik olan başka bir şey) ile temas halinde yerleştirildiğinde, proteinler şekillerini değiştirebilir ve hidrofobik kısımlarını ara yüze sunabilir.

Bu şekilde, kolaylıkla bir hava / su ara yüzüne çekilirler. proteinler şekillerini değiştirebilir ve hidrofobik kısımlarını ara yüze sunabilir. Bu şekilde, kolaylıkla bir hava / su ara yüzüne çekilirler. proteinler şekillerini değiştirebilir ve hidrofobik kısımlarını ara yüze sunabilir. Bu şekilde, kolaylıkla bir hava / su arayüzüne çekilirler.

Arayüzde Ne Kadar Emer?

S o bütün bir skimmer için demek ne? Hava / su ara yüzünde yalnızca tek bir amfipatik molekül tabakası oluşabileceği anlamına gelir. Başka bir deyişle, suda hidrofilik kuyrukları ve havaya maruz kalan hidrofobik kafaları ile hava / su ara yüzünde yalnızca tek bir molekül tabakası oluşabilir. Ne yazık ki deniz akvaryumcuları için tek tabaka çok incedir.

Sabun bir tek tabaka yaklaşık 5 x 10 ihtiva eder 14 santimetre kare (cm başına moleküller 2 olan karşılık metrekare başına 0.0025 ile yaklaşık gram), (g / 2). Tek tabaka olarak 1 g sabunun çıkarılması, 400 metrekarenin (3500 fit kare) üzerinde yüzey alanının oluşturulmasını gerektirecektir.

Bazı faktörler bu sayıyı önemli ölçüde değiştirebilir, ancak genel olarak bu yüzden çok fazla yüzey alanı oluşturmak gerekir. Bunu düşünmenin bir yolu, tipik bir akvaryumun yüzey alanına bakmaktır. Tipik bir 120 galonluk akvaryumun tepesi, yalnızca 0,7 metrekarelik bir yüzey alanına sahiptir.

Bu ara yüzdeki organik moleküllerin bir tek tabakası kabaca 0.002 gram ağırlığında olacaktır. Çünkü bir çay kaşığı pul yemek bu miktarın bin katını ekleyebilir.

Hava / Su Arayüz Alanı Nasıl Oluşturulur?

Hava / su ara bölgede büyük miktarda üretmek için gelişmiş yollar olmuştur ticari kevgir evriminde oyunun adı. Suyu ve havayı ince kabarcıklara ayıran herhangi bir işlem işe yarayabilir. Sudaki kabarcıklar açısından, kabarcık ne kadar küçükse, yüzey alanı o kadar büyük olacaktır.

Aslında, bir küre için, yüzey alanı yarıçapın karesi (S = 4 * p * r 2 ) iken hacim küp olarak gider (V = (4/3) * p * r 3). Sonuç olarak, 1 mm çapında bir balon, 0,52 milimetre küp gaz içerir ve 3,1 milimetre kare yüzey alanına sahiptir. Alternatif olarak, bu boyutun onda biri (0,1 mm) olan 1.000 baloncuğumuz varsa, gazın hacmi hala 0,52 milimetredir, ancak yüzey alanı şimdi 31 milimetre kare veya on katıdır.

Uygulamada, kabarcıkların küçültülmesi, toplanacak su yüzeyine yükselmelerini engelleyen süzgeçlerde kabarcık boyutu için bir alt sınıra ulaşılır. Bu, bir deniz akvaryumunda kolayca görülür. Bir nesneyi suda sallamak, hızla yükselen bazı büyük kabarcıklara ve çok daha yavaş yükselen bazı küçük kabarcıklara neden olur. Yeterince küçük bir baloncuğun bir toplama ünitesinin tepesine çıkması saatler alabilir.

Bir benzetme, rüzgardaki tozdur. Büyük nesneler (kayalar) hızla havadan düşer, ancak ince tozlar günlerce asılı kalabilir. Bir deniz süpürücüsünün tasarlanması, bu nedenle kabarcık boyutu ile toplama süresi arasında bir değiş tokuştur. Oyunu kazanmanın tek yolu, daha fazla sayıda baloncuk oluşturmaktır. Akademik bir değerlendirme olarak, arayüzü sudaki kabarcıklar olarak oluşturmak gerekli değildir.

Havadaki su damlaları (aslında, bazı deniz süpürücü tasarımlarının bazı kısımlarında meydana gelebilir) veya hatta hızla ters çevrilen düz bir yüzey de aynı derecede etkili olabilir. Pratik nedenlerden dolayı, çoğunlukla toplanan organiklerin toplanması ve uzaklaştırılmasıyla ilgili olarak, su tasarımındaki hava kabarcıkları en iyi şekilde çalışıyor gibi görünüyor.

Hava / Su Arayüzlerinde Neler Toplanır ve Neden?

Deniz süpürücülerle ilgili açık bir soru, ne topladıkları ve nedenidir. Moleküllerin neden bu ara yüzde absorbe ettiği konusunda olduğu gibi neden ile başlayalım. Daha önce de belirtildiği gibi, hidrofobik moleküller, su molekülleri arasında oluşan hidrojen bağları nedeniyle sudan sıkıştırılır. Ancak bazı bariz sorular var:

1. Neden sıyırma tatlı suda olduğundan tuzlu suda daha iyi sonuç verir?

Deniz suyunda süzme işleminin tatlı suya göre daha etkili olmasının iki temel nedeni vardır. Biri, organiklerin, özellikle hidrofobik olanların çözünürlüğünün azalmasıdır. Pek çok organik madde tuzlu suda tazeye göre daha az çözünür olduğundan, bir hava / su ara yüzüne daha kolay sıkıştırılır ve köpük olarak toplanır. Bu, proteinlerin iyi bilinen tuzsuzlaştırma etkisinin temelidir.

Temel bir biyokimya metninden alıntı: “Yeterince yüksek iyonik kuvvette bir protein çözeltiden hemen hemen tamamen çökeltilebilir, bu etki tuzlama olarak adlandırılır.”

Tatlı suyun daha az verimli bir şekilde sıyrılması için ikinci bir neden, kabarcık oluşumu ve birleşme ile ilgilidir. Görünüşe göre, deniz suyuna karışan hava, aynı cihazın tatlı suya karışmasına kıyasla daha küçük kabarcıklar oluşturuyor. 1-4 Bunun olası nedenleri bilimsel literatürde tartışılmıştır, ancak kesin nedeni evrensel olarak kabul edilmemiştir.

Sıyırıcıların tatlı suda genellikle daha büyük kabarcıklar oluşturmasına ve organiklerin tatlı suda genellikle daha fazla çözünür olmasına rağmen, tatlı suyu süzmek imkansız değildir. Kuzeydoğu Amerika Birleşik Devletleri’nin belirli bölgelerinden gelen nehirler bazen üzerlerinde ağaç özünden ve suya giren diğer doğal organiklerden gelen köpük olur. Suda düşük bir çözünürlüğe sahiptirler ve doğal bir sıyırma işleminde köpük olarak kolayca toplanırlar.

2. İnorganikler uzaklaştırılıyor mu?

Varsa çok az sayıda doğal inorganik molekül, hava / su ara yüzünde kendi başlarına emecektir. Deniz suyundaki hemen hemen tüm inorganik maddeler, oldukça polar, yüklü iyonlardır ve bunlar, aslında hidrofobların çekilmesiyle aynı nedenden dolayı ara yüzden hafifçe itilecektir. Bu inorganikler, suyla, suyun kendisiyle olduğundan daha güçlü bir şekilde etkileşime girer. Bu nedenle, bunları su yüzeyinde açığa çıkarmak, kararsız bir durum yaratır ve buradan hızla toplu suya geri dönerler.

Bununla birlikte, birçok inorganik malzeme, sıyrılan organiklerle kompleks hale getirilir. Örneğin deniz suyundaki bakır, hümik asitler ve proteinler gibi organiklerle% 99’dan fazla kompleks oluşturmuştur (Şekil 2). Bu organikler hava / su ara yüzüne adsorbe edilirse, bakır da olacaktır.

Skimmate analizlerinin kapsamı oldukça sınırlıdır ve yayınlanan bir çalışma , numuneden numuneye yüksek değişkenlik göstermektedir. Bununla birlikte, bu çalışma, seçici olarak atılmayan iyonlara (örneğin magnezyum veya sodyum) göre yüksek bakır seviyeleri (demir ve diğer iz metaller) gösteriyor gibi görünmektedir.

İnorganik iyonlar, kısmen hidrofobik bir dış cepheye (çoğu yapar) sahip olan ve dışarı atılan bir mikroorganizmanın (diatom, bakteri, alg, vb.) İçinde yer almaları durumunda da sıyrılacaktır. Bu tür bütün organizmalar, tıpkı tek tek organik moleküller gibi hava-su ara yüzüne yakalanarak yok edilebilir.

Ayrıca, boşalırken köpükte sıkışabilirler. Örneğin, fitoplankton dozlandıktan sonra yeşil renklenmeyi gözlemleyen birçok akvaryumcu, bütün organizmaların sıyrılması için belirgindir. Yeşil renkli organizmalar kaymağın içinde toplanabilir.

Pek çok akvaryumcu iyodürün kolayca sıyrıldığına inanır. Bunun doğru olduğuna inanmıyorum. Deniz suyunda bulunan herhangi bir doğal inorganik formdaki (iyodür veya iyodat) iyotun, yüzeyden sıyırma yoluyla önemli ölçüde uzaklaştırılması olası değildir. Bu formlar bir hava / su ara yüzüne çekilmeyecek ve özellikle organiklere güçlü bir şekilde bağlı olmayacak. Bununla birlikte, iyot içeren birçok organik bileşik sıyrılacak (ve muhtemelen havaya buharlaştırılacaktır).

İyotun çeşitli formlarının iyodoorganik bileşiklere dönüştürülmesi, iyotun deniz akvaryumlarının su sütunundan çıkarılmasının bir yoludur (bir diğeri alg gibi organizmalara alım yoluyla) ve yüzeyden sıyırma, bileşikleri bakteriler yapmadan önce yakalayarak bu ihracat oranını artırabilir. iyot salgılayarak onları tekrar parçalayın.

Bütün mikroorganizmaların (bakteri, yosun vb.) Uzaklaştırılması, iyotun sıyırma yoluyla uzaklaştırılmasının başka bir yoludur.

Yukarıda bahsedildiği gibi skimmate analizlerinin kapsamı oldukça sınırlıdır, ancak ve sıyırma işlemi, bileşikleri bakteriler tekrar parçalamadan önce yakalayarak iyot salgılayarak bu ihracat oranını artırabilir. Bütün mikroorganizmaların (bakteri, yosun vb.) Uzaklaştırılması, iyotun sıyırma yoluyla uzaklaştırılmasının başka bir yoludur. Yukarıda bahsedildiği gibi skimmate analizlerinin kapsamı oldukça sınırlıdır, ancak ve sıyırma işlemi, bileşikleri bakteriler tekrar parçalamadan önce yakalayarak iyot salgılayarak bu ihracat oranını artırabilir.

Bütün mikroorganizmaların (bakteri, yosun vb.) Uzaklaştırılması, iyotun sıyırma yoluyla uzaklaştırılmasının başka bir yoludur. Yukarıda bahsedildiği gibi skimmate analizlerinin kapsamı oldukça sınırlıdır, ancak yayınlanmış bir çalışma , deniz suyu veya resif akvaryum suyundaki aynı iyonların oranıyla karşılaştırıldığında, seçici olarak sıyrılmayan iyonlara (örneğin magnezyum veya sodyum) göre toplam iyotta önemli bir yükselme (birkaç yüz kat) göstermektedir.

Genel olarak nitrit, nitrat ve fosfat, hava su ara yüzlerine absorbe olmadıkları için deniz suyundan doğrudan sıyrılmayacaktır. Bununla birlikte, azot ve fosfor, sıyrılan organik moleküllerin parçaları olarak kolayca uzaklaştırılır.

Yukarıda belirtildiği gibi skimmate analizlerinin kapsamı oldukça sınırlıdır, ancak yayınlanmış bir çalışma (örneğin magnezyum veya sodyum) oranına kıyasla seçici olarak sıyrılmayan iyonlara (örneğin magnezyum veya sodyum) göre toplam fosforda (bin kat düzeyinde) ve toplam nitrojende (yüz kat düzeyinde) önemli bir yükselme gösterir. deniz suyu veya resif akvaryum suyundaki aynı iyonlar.

Bu nedenle, yüzeyden sıyırma, akvaryum suyunda bulunan nitrat ve fosfatın bir kısmına genellikle öncü olan organik maddeleri ihraç ederek, bir akvaryumda oluşabilecek nitrat ve fosfat konsantrasyonlarını etkili bir şekilde düşürebilir.

Fosfat, aynı zamanda, örneğin kalsiyum karbonat (CaCOs gibi bazı inorganik partiküller içine dahil edilebilir 3 bunlar organizmalar ile kaplanması durumunda yağsız olabilir). Tabii ki, bu parçacıklardaki kalsiyum ve muhtemelen magnezyum da uzaklaştırılır. Amonyak, atmosferik amonyak gazı ile her zaman dengede olduğu için bir deniz süpürücüsünde havaya üflenebilir ve güçlü havalandırma bir kısmını ortadan kaldıracaktır.

Akvaryumcuların en çok ilgilendiği iyonların çoğu, yüzeyden kayarak kayda değer bir şekilde etkilenmez, çünkü bunlar bir hava-su arayüzüne adsorbe olmazlar ve esasen organiklere bağlı değildirler. Bunlar arasında kalsiyum, magnezyum, stronsiyum, bikarbonat ve karbonat (alkalinite) ve silikat bulunur. Ek olarak, klorür, sodyum, sülfat, florür, bromür (organobromin bileşikleri hariç), borat ve potasyum dahil olmak üzere diğer büyük deniz suyu iyonlarının hiçbiri sıyırma işleminden etkilenmeyecektir.

3. Başka ne kaldırılır?

Neredeyse herhangi bir hidrofobik veya amfipatik molekül, bir dereceye kadar sıyrılabilir. Bu liste, amino asitleri, vitaminleri, proteinleri, karbonhidratları, yağları, birçok kombinasyon biyomolekülünü (örn., Lipoproteinler, lipozakaritler), RNA, DNA, vb. İçerir.

Bu liste, organiklerin çoğunu ama kesinlikle hepsini değil. Neyse ki, deniz ve resif akvaryumlarında sararmaya neden olan birçok organik bileşiği içerir , bu nedenle sıyırma, akvaryum suyunun sararmasını azaltmaya yardımcı olabilir.

Ayrıca, bir tankın organizmaları tarafından üretilen birçok toksin ve sümüğün, çoğunun amfipatik olduğu gerçeğine dayanarak, sıyırma yoluyla değişen derecelerde uzaklaştırılmasını bekliyorum. Bazılarının kolayca çıkarılması ve diğerlerinin hidrofiliklik ve hidrofobikliklerine bağlı olarak daha yavaş olması beklenir.

Diatomlar tarafından üretilen bir toksin olan domoik asidi göstermektedir . Hidrofobik kısımlara (kırmızı) ve hidrofilik kısımlara (yeşil) sahip olması, sıyırma ile kolayca çıkarılabileceğini düşündürmektedir.

Partikül organikler de genellikle amfipatik olduklarından çıkarılabilir. Mikroorganizmaların sıyırma yoluyla uzaklaştırılmasından daha önce bahsedilmişti. Mikroorganizmaların ihracatı, akvaryumdan besin ihracatı anlamında olumlu etkilere sahip olabilir.

İstenmeyen yüksek seviyelerde bakteri, patojen ve çözünmüş alglerin potansiyel olarak azaltılması da bir fayda olabilir. Öte yandan, yüzeyden sıyrılmak, su kolonundaki pek çok mikro ve hatta makroorganizmayı, aksi takdirde bir tankın sakinleri için yiyecek haline gelebilecek (ve yiyecek benzeri proteinler olabilecek organik moleküller) neredeyse kesin olarak ortadan kaldırır.

4. Hangi organik maddeler uzaklaştırılmaz?

Çoğu yüksek polar organik madde, sıyırarak uzaklaştırılmayacaktır. Basit şekerler, asetat, oksalat, metil alkol, kolin, sitrat vb. Geride kalacaktır. Bir hava-su ara yüzüne yeterince çekilmezler. Yüklü türlerin çoğu aslında hava / su ara yüzünden itilir, bu nedenle toplanmazlar. Neyse ki, bu yüksek kutuplu organik maddelerin çoğu bakteriler ve diğer organizmalar tarafından kolayca metabolize edilir, bu nedenle deniz akvaryumlarında sürekli olarak birikmezler.

Emilim İçin Zaman Verme

Bir deniz süpürücüsü büyük miktarda yüzey alanı oluşturduğunda, sonraki süreç organiklerin ara yüze gerçekten yayılmasına izin vermeyi içerir. Ne kadar sürer? Kusursuz bir cevabı olmayan önemli bir soru. Moleküllerin suda difüzyonu yavaş olabilir. Proteinler ve karbonhidratlar gibi çok büyük moleküller için çok yavaş olabilir. Bir proteinin suda birkaç inç yayılması saatler alabilir.

Neyse ki, organikleri yüzeye taşımak için tamamen rastgele difüzyona güvenmemize gerek yok. Neredeyse tüm deniz süpürücüleri çalkantılı bir ortamda kabarcıklara sahiptir, su akışı ve difüzyon ile taşınabilecekleri yer.
Organikler balonun yüzeyine yaklaştıkça, ancak, baloncuğa göre su hareketi büyük ölçüde azalacak ve ara yüze son yolculuk için difüzyon gerekli olacaktır.

Organiklerin yüzeyde tamamen birikmesi için gereken süre, aynı zamanda sudaki organik konsantrasyonlarına ve hatta mevcut organiklerin kimyasal yapısına da bağlıdır. ve ara yüze son yolculuk için difüzyon gerekli olacaktır.

Yüksek düzeyde organik içeren suda, ara yüz alanının organikler tarafından hızla işgal edileceği mükemmel bir anlam ifade ediyor. Bunun nedeni, balonun etrafındaki yerel alanda ara yüzü doyurmaya yetecek kadar olmasıdır. Konsantrasyonlar daha düşük olduğunda, organikler onu doyurmak için balondan daha uzak ve daha uzağa yayılmalıdır. Ek olarak, farklı organiklerin hava / su ara yüzüne farklı bağlama güçleri vardır.

Daha güçlü bir şekilde bağlanan bileşikler, daha zayıf bağlanmaya sahip olan ara yüzde zaten bulunanların yerini yavaş yavaş alacaktır. Böylece, tamamen organik maddelerle dolu bir kabarcık, akvaryum suyuna daha fazla maruz kalındığında zamanla değişmeye devam edebilir. Bununla birlikte, organik yükünü sonsuza kadar artırmayacaktır. Bu çeşitli nedenlerden dolayı, organiklerin kabarcıkları tamamen doyurması için gerekli olan belirli bir süre yoktur.

Ayrıca, kabarcıklar ile akvaryum suyu arasındaki temas süresini uzatmanın her zaman daha iyi olduğunu iddia etmek yanlıştır. Aynı şekilde, kabarcıkların suya göre hareket etme şekli de önemlidir. Kabarcıklar su akışına karşı hareket ediyorsa veya çalkantılı bir ortamdaysa,

Köpük Oluşumu ve Drenajı

Bir deniz süpürücüsü organikle kaplı çok sayıda kabarcık içerdiğinde, kabarcık yüzeylerini bir şekilde çıkarmak gerekir, ancak yakındaki suyun çoğunu değil. Bu, kabarcıkların köpük oluşturmasına izin vererek en kolay şekilde başarılır. Kabarcıklar biriktiğinde ve etkileşime girdiğinde köpük oluşumu gerçekleşir. Kabarcıkların köpüğü yerçekimi altında boşalmaya başlar ve kabarcıklar arasındaki suyun çoğunu giderir. Kabarcıkların bazıları daha büyük kabarcıklar halinde birleşir.

Kabarcıklar, önemli bir drenaj meydana gelmeden önce patlamadığı sürece, organik maddeler, bir miktar artık su ile birlikte köpükte geride kalacaktır. Sonuçta, köpüğün üstündeki organik konsantrasyonu, çözünürlük sınırını aşacak kadar büyük hale gelir ve küçük organik parçacıklar oluşur. Bu partiküller, genellikle bir deniz süpürücüsünün topladığı şeydir ve ayrıca çözelti içinde veya hava / su ara yüzünde kalan bazı su ve organik maddelerdir.

Islak ve Kuru Yüzeyden Sıyırma

Foam tahliyesi, çoğu deniz süpürücüsü için kritik bir aşamadır. Drenajla ilgili bir sorun, bazı organiklerin boşaltılan suyla yıkanıp gitmesidir. Çözeltideki organiklerle gerçekte ara yüze bağlı olanlar arasında her zaman bir denge vardır. Su boşalmaya devam ettikçe organiklerin bir kısmı kaybolur. Ayrıca, bazı kabarcıklar patladıkça ve organik maddeleri yakındaki suya yeniden dağıtıldıkça, köpükteki kabarcıklar arasındaki sudaki yerel organik konsantrasyonu, akvaryumda mevcut olandan çok daha yüksek konsantrasyonlara yükselebilir.

Bu nedenle, toplam organik temizleme açısından en etkili yüzeyden sıyırma, aynı ıslak köpüğün çıkarılmadan önce süzülmesini beklemek yerine biraz ıslak köpüğün çıkarılmasından gelir. Islak köpük ile süzülmüş kuru köpük arasındaki temel fark, ilave su ve bazı organik maddelerin süzülmesidir. Kuru bir form, su hacmine göre çıkarılan organik miktarı açısından daha etkilidir ve tüm süzgeçler ve bunların potansiyel ayarlamaları, daha fazla su ve biraz daha fazla organik veya daha az su ve biraz daha az organik madde arasında bir denge kurar.

Muhtemelen farklı türden sıyırma türlerinin dikkatli bir analizi, gelecekte bu beklenen sonucu deneysel olarak gösterecektir. aynı ıslak köpüğün çıkarılmadan önce süzülmesini beklemek yerine. Islak köpük ile süzülmüş kuru köpük arasındaki temel fark, ilave su ve bazı organik maddelerin süzülmesidir. Kuru bir form, su hacmine göre çıkarılan organik miktarı açısından daha etkilidir ve tüm süzgeçler ve bunların potansiyel ayarlamaları, daha fazla su ve biraz daha fazla organik veya daha az su ve biraz daha az organik madde arasında bir denge kurar.

Balon Patlatma

Kritik şeyler sahne tahliye köpük meydana gelebilir ve genellikle olumsuz kaymağını etkileyebilir. Bunlardan biri, baloncukların erken patlamasına neden olan malzemelerin eklenmesidir. Örneğin aşırı yağ, bunun olmasına neden olur.

Bir resif akvaryumuna tipik yağ damlacıkları eklendiğinde, hızla deniz süpürücüsüne ulaşırlar. Saf bir yağ damlacığı, her yönden büyük ölçüde hidrofobiktir. Yağ damlaları, köpükteki iki hava kabarcığı arasında su boyunca yayılarak süzgeçlerde şeytani numaralarını işler. Bir yağ damlacığı, kabarcıklar arasındaki su boşluğunu kapladığında, her iki kabarcık yüzeyindeki amfipatik moleküller, petrol ve su arasındaki arayüz boyunca yayılır (zaten orada değilse) ve her iki hava boşluğunu sürekli bir çizgi ile birleştirir. bu yağ / su ara yüzü boyunca amfipatik moleküller.

Bu amfipatik moleküller yerine oturduğunda, etkileşim istikrarsız. Yüzey gerilimi, yağ damlasını çeker ve basitçe parçalanır. Kabarcık, yağ damlasının bulunduğu yerden kopar ve bunun etkisi, kabarcıkların birleşmesidir veya tamamen patlar. Yağ damlasının yokluğunda bunun gerçekleşmemesinin nedeni, bir kopmaya neden olmak için hava kabarcıklarının arasında (veya tek bir kabarcık ile yakındaki atmosfer arasında) bulunan suyun temiz hava / su ara yüzü olarak açığa çıkmasını gerektirmesidir.

Aslında, bir kerede açığa çıkmaları için sürekli bir su molekülü hattı gerektirir. ve basitçe parçalanır. Kabarcık, yağ damlasının bulunduğu yerden kopar ve bunun etkisi, kabarcıkların birleşmesidir veya tamamen patlar. Yağ damlasının yokluğunda bunun gerçekleşmemesinin nedeni, bir kopmaya neden olmak için hava kabarcıklarının arasında (veya tek bir kabarcık ile yakındaki atmosfer arasında) bulunan suyun temiz hava / su arayüzü olarak açığa çıkmasını gerektirmesidir.

Böyle bir kopma, çok sayıda hidrojen bağının aynı anda kırılmasını gerektireceğinden, gerçekte gerçekleşmesi için çok fazla enerji gerektirir. Yağ damlası oradayken, su molekülleri artık açığa çıkmaz, bunun yerine havaya maruz kalmaktan çok daha “mutlu” olan yağ veya amfipatik moleküller ve damlacık patlayarak her iki tarafındaki kabarcıkları tek bir parçaya böler. daha büyük balon. Bu işlem köpük kalmayana kadar devam eder.

Kabarcık patlamasına hidrofobik katı maddeler de neden olabilir, ancak bu süreç akvaryumcular için yağlar nedeniyle patlamaktan daha az önemlidir.

Deniz Akvaryumlarında Balon Patlatma

Bu balon patlatma işleminin etkileri, mekanik detaylar olmasa da, birçok şeyin balon patlatma etkisine neden olabileceği bir akvaryumda kolaylıkla gözlemlenir. Çoğu akvaryumcunun karşılaştığı nedenlerden biri ellerindeki yağdır. Bir tuzlu su akvaryumuna ulaştıktan sonra, köpük drenajı ve toplama işlemi kabarcıkların patlamasına neden olduğundan, sıyırma işlemi genellikle neredeyse durma noktasına gelir. Patlatma, yağ bir şekilde çıkarılana kadar devam edecektir.

Diğer yolların yanı sıra, yağ, sıyırıcıdaki köpük yüksekliğinin üzerine serpilerek, yavaş yavaş köpürtülerek, genel köpükte çok olduğu gibi emülsifiye edilerek çıkarılabilir. artık hava kabarcıklarını yaymayan, katı nesnelere yapışan ve uzaklaştırılan, tank mikroorganizmaları tarafından tüketilen ve sonunda büyük tank suyunda çözünen çok küçük damlacıklar. Akvaryumcular tarafından kullanılan birçok gıda, skimmer balonları üzerinde benzer bir etkiye sahiptir.

Bir kenara, hidrofobik yağların kabarcık patlama etkisi, insanlar için gaz önleyici ilaçların çoğunun tam olarak nasıl çalıştığıdır. Simetikon, hidrofobik bir polimer sıvı olan gerçekten polidimetilsiloksandır. Midenizde veya bağırsağınızda baloncuklar çıkarır ve gazın atılmasına izin verir. Köpük önleyici maddeler, aynı prensipte çalışan çok sayıda endüstriyel ürünün temelini oluşturur. Diğer şeyler de balon patlamasına neden olur. Bunlardan biri, yağ asidi takviyesi Selcon’dur. Cilt yağı damlacıklarıyla aynı şekilde kabarcıkların patlamasına neden olur. Hidrofobik katı nesneler de patlamaya neden olabilir. İnce aktif karbon parçacıkları, kum,

Süzülmüş Köpük Toplanması

Bir köpük istenilen ölçüde tahliye edildikten sonra toplanmalı ve sistemden çıkarılmalıdır. Çoğu deniz süpürücüsü bunu, köpüğün, boşaltılan köpüğü geri dönüşü olmayan bir şekilde toplanıp atıldığı belirli bir eşiğin üzerine iten bir hızda oluşturulmasına izin vererek gerçekleştirir. Bu süreç basittir ve kimyasal bir sorunun aksine çoğunlukla bir mühendislik sorunudur. Verimlilik için zor olan şey köpük oluşumunu, drenajı ve toplamayı dengelemektir.

Yüzeyden sıyırma ve Ozon

O bölgesinin yüzeyden sıyırma üzerindeki etkileri farklı görünmektedir, ancak modern deniz süpürücüleri kullanan çoğu insan (ben dahil), ozon kullanırken, kullanmadıklarına göre daha az kayma birikimi gözlemlemektedir. Ozon, organikleri daha küçük, daha hidrofilik parçalara ayırma eğilimindedir ve bu tür parçalar genellikle daha büyük parçalara göre biyolojik olarak daha kolay bozunur.

Bu nedenle, ozonun yalnızca bozunma sürecini başlatması gerekebilir ve akvaryumdaki bakteriler organikleri alım ve metabolizma yoluyla bitirebilir. Örneğin, büyük hümik asit molekülleri, ozonlama yoluyla daha kolay alınan ve metabolize edilen daha küçük parçalara dönüştürülür.

Önceki bölümlerde tartışıldığı gibi, gözden geçirme birçok incelik içeren karmaşık bir süreçtir. Yıllar önce ozon kullanımının yüzeyden sıyırmayı artırdığı iddia ediliyordu ve ben o zaman bunun nasıl doğrudan olabileceğini görmedim. Bir resif akvaryumunda önemli miktarlarda bulunması muhtemel organik bileşiklerin çoğu, ozonla reaksiyona girdikten sonra daha polar hale gelecek ve muhtemelen daha az sıyrılabilecektir. Örneğin Şekil 6, yağ asidi oleik asidinin (kolayca yağdan arındırılmış) ozonla nasıl reaksiyona girerek o kadar kolay yağlanmayan daha fazla polar bileşikler ürettiğini göstermektedir, çünkü bunlar bir hava-su arayüzüne o kadar güçlü bir şekilde çekilmeyeceklerdir. Deniz suyunda bulunan ve sararmaya neden olan daha büyük hümik ve fulvik asitler için tipik olan fenol için benzer bir diziyi göstermektedir.

Tekrar Resif akvaryum suyundaki organik moleküllerin küçük bir kısmı, örneğin ozonla reaksiyona girdikten sonra daha hidrofobik hale gelirse daha kaygan hale gelebilir. Ozondan önce tamamen hidrofobik olmaları ve bir hava-su arayüzüne daha kolay adsorbe olan ve sıyrılan polar (hidrofilik) ve polar olmayan (hidrofobik) parçalara (amfifilik) sahip moleküllere dönüştürüldüklerinde daha kaygan hale gelebilirler.

Bu iki işlemin yanı sıra yüzeyden sıyırma işlemini ozonla artırmanın başka yolları var mı? Bir varsayılmış önceki maddenin , daha iyi bir süzme işlemini bu neden olduğu büyüdü gibi bir artış, yeni organik moleküllerin salınmasına muhtemelen, aynı zamanda, su (kendisi veya yüzeylere bağlanan halinde) bakteri artan büyüme olabilir ve bu bazı akvaryumcular gözlemlendi.

Görünüşe göre görüş gelgiti değişmiş gibi görünüyor ve çoğu akvaryumcu, ozon kullanılırken kaykay miktarının önemli ölçüde azaldığını iddia ediyor. Birçoğu, ozon başlatılırken akvaryumlarında kaymağın toplanmasının neredeyse durduğunu iddia ediyor.

Geçmiş görüşle karşılaştırıldığında neden fark var? Bunu söylemek zor ve yıllar öncesine kıyasla şu anda mevcut olan deniz süpürücülerin türlerine ve niteliklerine ve diğer hayvancılık uygulamalarındaki değişikliklere bağlı olabilir. Her halükarda, bugün birçok akvaryumcunun en önemli deneyimi, yüzeyden sıyırma işleminin azaltılmasıdır. ve varsayılan neden, organiklerin kimyasal olarak ozon tarafından daha az kaygan hale getirilmesidir. Kalan organik maddeler daha sonra aynı akvaryumda ozonun başlamasından öncesine göre bakteriyel süreçlerle daha fazla uzaklaştırılacaktır.

Skimmers ile havalandırma

Deniz süpürücülerinin en büyük olumlu etkilerinden biri, genel olarak suyu havalandırmanın harika yollarıdır. Temiz hava / su yüzey alanı, gaz değişimi için iyi bir yer sağlar. Resif akvaryumu olan hemen hemen tüm akvaryumcular, sularının sahip oldukları türbülanslı akış tarafından iyi havalandırıldığına inanırken, gerçek çoğu zaman o kadar olumlu değildir. Hem oksijen hem de karbondioksit, akvaryumda büyük miktarlarda tüketilir ve üretilir ve denge, istenmeyen düşük oksijen seviyelerine veya kabul edilemez pH değerine ( yüksek veya düşük karbondioksit seviyeleri).

Eric Borneman , bir oksijen ölçer kullanarak , bir palyaço balığı akvaryumundaki oksijen seviyelerinin, özellikle geceleri, aynı akvaryumda skimmer olmadan önemli ölçüde daha yüksek tutulduğunu gösterdi.

Oksijen ölçerin yokluğunda, eksik havalandırmanın etkileri en kolay şekilde pH aracılığıyla gözlemlenir. Birçok resif akvaryumunda geceleri aşırı karbondioksit birikerek pH’ı düşürür. Aynı şekilde fotosentezin etkileri ve bazen kireçli su gibi yüksek pH katkı maddelerinin kullanımı karbondioksiti tüketerek pH’ı yükseltir. Normal hava ile mükemmel havalandırma sağlandığında, deniz suyundaki pH bir gün boyunca değişmez. Bununla birlikte, çoğu akvaryumcu, ışık döngüsünün sonunda başlangıçta olduğundan daha yüksek pH görür ve bu etki eksik havalandırmadan kaynaklanır.

Kaymağını Alırken Ekstra Takviyeler?

Akvaryumcular tarafından resif akvaryumlarını tararken sıkça sorulan bir soru, yüzeyden sıyırma yoluyla ihraç edilen herhangi bir şeyi tamamlamaya ihtiyaç duyup duymadıklarıdır. Aynı soru aktif karbon kullanımı için de geçerlidir. Deniz suyu akvaryumlarında belirli eser metallerin biyoyararlanımı hakkında çok az veri mevcuttur. Örneğin bakır gibi elementler, gıda ilaveleri nedeniyle (akvaryumumdaki gibi) doğal seviyelerin üzerine yükselebilir, ancak organizmalar tarafından kullanılabilirliğini azaltacak şekilde organik maddeye bağlanabilir.
Resif akvaryumunun genel olarak bu metallerin ilavelerinden, sıyırma işleminden bağımsız olarak yararlanıp yararlanmadığı belirsizdir. Resif akvaryumu, yüzeyden sıyrılma nedeniyle bazı metallerin düşük seviyelerinden faydalanabilir ve onları geri eklemek ters etki yaratabilir. Genel olarak tavsiyem, eser elementleri tek bir istisna dışında dozlamamaktır: demir. Makroalg yetiştiren birçok akvaryumcu, demir dozlarken mikroalglere göre daha iyi büyüme ve makroalglerde daha fazla büyüme bulur. Yüzeyden sıyırma işleminin demir dozlama ihtiyacını artırıp artırmadığı net değil, ancak olabilir.

Sıyırma, tüm resif akvaryumları için kalsiyum ve alkalinite takviyesi yapma ihtiyacını veya çok düşük olursa magnezyum dozlama ihtiyacını değiştirmez. Kaymağı alma ayrıca, sistemden organoiyot formlarını ihraç edebilmesine rağmen, iyot dozajına ihtiyaç duymaz.

İyot takviyesi gerekli değildir, çünkü deniz akvaryumunda tutulan organizmaların çoğunda kanıtlanmış bir yararı yoktur ve bazıları deniz bazlı gıdaların tüm beslemelerinde gelir. Gözden arındırmak ek stronsiyum ihtiyacı yaratmaz hem stronsiyum organiklere güçlü bir şekilde bağlı olmadığı için hem de çoğu durumda yararlı veya gerekli bir katkı maddesi gibi görünmediği için.

Bu makalede genel olarak resif akvaryumları için dozlama önerilerimi özetledim ve sıyırmanın standart öneriyi önemli ölçüde değiştirdiğine inanmıyorum.

Kaymağı Alma ve Tuzluluk

Skimming, kaymağın nasıl değiştirildiğine bağlı olarak tuzluluğu etkileyebilir. Çoğu akvaryumcu, skimmate tuzluluğunun akvaryumunkine benzer olduğunu bulur. Bazıları onu biraz daha tuzlu buluyor ve bazıları ise, muhtemelen ölçülmeden önce kayağın içinden ya da içinde buharlaşma ya da yoğunlaşma olasılığı nedeniyle biraz daha az. İlgilenenler için, skimmate’in tuzluluk oranı en iyi iletkenlik ile ölçülür , çünkü refraktometri ve hatta özgül ağırlık yüksek organik maddelerden etkilenebilir.

Kaymağın tuzluluk üzerindeki birincil etkisi, kaymağın nasıl değiştirildiğinden kaynaklanır. Otomatik doldurma sisteminde olduğu gibi tatlı suyla değiştirilirse, tuzluluk yavaşça azalacaktır. Eşit hacimde yeni tuzlu su ile değiştirilirse, tuzluluk üzerindeki etkisi minimum olacaktır. Islak sıyırma ve yeni tuzlu suyla değiştirme, aslında su değişimi yapmanın iyi bir yoludur.

Sonuç

Yüksek kaliteli deniz süpürücülerinin ortaya çıkışı, deniz akvaryumundaki çözünmüş organik madde miktarını azaltmak için uzun bir yol kat etti. Süzgeçler suyun havalandırmasını artırabilir, potansiyel olarak geceleri yeterli oksijen seviyelerini korumaya yardımcı olabilir ve eksik karbondioksit dengelemesi nedeniyle pH’ın çok yüksek veya düşük olmasını engelleyebilir.

Organik bileşiklerin uzaklaştırılması muhtemelen toksinlerin uzaklaştırılması, suyun sararmasının azaltılması ve öncülerin alg büyümesini tetikleyebilecek besin maddelerine indirgenmesi gibi yararlı etkilere sahiptir. Bu tür organik uzaklaştırma, örneğin belirli organizmalar için yiyeceklerin çıkarılması yoluyla da zararlı olabilir. Dengede, Umarım bu makale, hobicilerin gözden geçirmenin nasıl çalıştığını anlamalarına yardımcı olur ve ardından bu bilgileri, deniz süpürücülerinin neler yapıp yapamayacağı ve bunları en iyi nasıl kullanacakları hakkındaki iddiaları eleştirel bir şekilde değerlendirmek için kullanmalarına izin verir.

Derleyen Kadir Sakal

Protein Skimmer Ne İşe Yarar?

MAKALELER

EN ÇOK ARANANLAR

HIZLI MENU